Napisał/a: Monika

Pani Danusiu Kochana, dziękuję z całego serca za niezapomniane chwile z dzieciństwa, które mogłam spędzać u Pani w domu. Pamiętam jak dziś, posiłki spożywane wspólnie z Gosią. Często Pani mówiła do Gosi niejadka: patrz Gosiu jak Monika pięknie je :). Pamiętam obrazy na ścianach, w które wpatrywałam się często. Jako dziecko nie znałam się na sztuce. Po latach sprawdziłam, że była to reprodukcja obrazu autorstwa pani imienniczki Danuty Zamorskiej pt. Dziewczynka z gołębiem Były też wizerunki twarzy kobiecych jak z obrazów Modilglianiego. Pamiętam Pani mieszkanie, z zawsze lśniącą podłogą. Czułam się u Pani bezpiecznie, Dziękuję za czas spędzony z Pani córką, Gosią. Jesteście obie znaczną częścią mojego dzieciństwa. Wieczory brydżowe naszych mam sprawiły, że sama grywałam w brydża. A powroty do domu z mamą po wieczorze brydżowym były cudowne. Szczególnie zimą. Śnieg po kostki, mróz. Tego już nie ma. Pani Danusiu dziękuję