RODZAJE POGRZEBÓW
Zanim zdecyduje się, jak mają przebiegać uroczystości pożegnalne Waszego bliskiego, zastanówcie się nad wyborem między opozycyjnymi parami:
POCHÓWEK TRADYCYJNY CZY KREMACYJNY?
Tradycyjny to nic innego, jak dobrze znany pochówek ciała w trumnie, którą następnie składamy do grobu ziemnego lub grobowca.
Wszelkie informacje o rodzajach grobów/grobowców i różnicach między nimi znajdziesz na podstronie: RODZAJE GROBÓW I GROBOWCÓW
Pochówek kremacyjny z kolei, początkowo przebieg ma taki jak pochówek tradycyjny, a więc w gronie najbliższych – lub od razu w szerszym gronie – rodzina żegna się z bliskim przed kremacją (np. także przy otwartej trumnie w domu pogrzebowym lub kościele). Tego samego dnia, mniej więcej 4 godziny później – lub w każdym dowolnym terminie, np. pół roku później – odbywa się wchowanie urny do grobu.
Informacje o rodzajach grobów, grobowców i kolumbarium oraz różnicach między nimi znajdziesz na podstronie: RODZAJE GROBÓW I GROBOWCÓW
To Wy wybieracie, która forma pochówku bardziej Wam odpowiada. O żadnej z nich nie można powiedzieć, że jest lepsza. Każda z nich ma swoją specyfikę, ale też każdej z nich może towarzyszyć piękna w formie i treści oprawa.
– Gdy w roku 2013 otworzyliśmy krematorium, w Koszalinie około 10% pogrzebów miało formę pogrzebów kremacyjnych. Dziś, tj. 2021 roku, według naszych szacunków jest około 60% pochówków kremacyjnych. Z coroczną tendencją zwyżkową.
– Ogółem, a więc jeśli wziąć pod uwagę cenę miejsca grzebalnego, przeprowadzenie uroczystości, a także cenę pomnika i koszt późniejszych pielęgnacji, dopłat i możliwości dochowań innych urn, pogrzeb kremacyjny jest od 10% do 30% tańszy, niż tradycyjny.
– Pogrzeb kremacyjny rekomendujemy rodzinom, których bliscy odeszli na skutek wypadków komunikacyjnych lub ciężkich chorób, a więc sytuacji, kiedy ciało nie powinno być oglądane w formie tzw. wystawienia.
– Przy rozpatrywaniu kwestii dochowania ciała Waszego bliskiego do istniejącego już grobu trzeba wiedzieć, że urnę można dochować niemal zawsze. Natomiast trumnę jedynie po upływie 20 lat od ostatniego pogrzebu w danym grobie.
POGRZEB ŚWIECKI CZY W RYCIE RELIGIJNYM?
Pogrzeb świecki to ten rodzaj pogrzebu, który staje się coraz bardziej popularny. Tendencja ta będzie się utrzymywać w najbliższych latach w związku z laicyzacją społeczeństwa. Polacy w grupie wiekowej 18-40 lat ze wszystkich społeczeństw na świecie najbardziej masowo odrzucają Kościół Katolicki.
Od lat przeprowadzamy pogrzeby świeckie, które o ile kiedyś były wyjątkiem, to dziś są normą. Mistrz ceremonii, zwany także celebransem, najpierw rozmawia z rodziną i uzgadnia szczegóły i przebieg uroczystości, a potem zgodnie z przyjętym scenariuszem, przeprowadza uroczystość.
A jakie szczegóły uzgadnia z bliskimi osoby zmarłej? Na przykład, czy odczytać list/mowę pogrzebową, którą zredagował któryś z członków rodziny, czy raczej zacytować słowa pokrzepienia dla uczestników pożegnania znalezione w poezji lub prozie? A może uhonorować życie osoby zmarłej pokazem filmu z jego udziałem, wyświetleniem fotografii? Może warto podczas uroczystości przytoczyć kondolencje, które napłynęły do rodziny za pośrednictwem naszej strony internetowej?
Tak naprawdę nie ma żadnego kanonu, według którego należy przeprowadzić świecką uroczystość pożegnania osoby zmarłej. Efekt powstałego z udziałem rodziny scenariusza najczęściej jest wypadkową wrażliwości, nastroju, atmosfery stworzonej przez uczestników, ale ze sporym też udziałem inicjującym celebransa.
Oczywiście, pogrzeb świecki może przybrać formę pogrzebu tradycyjnego lub kremacyjnego.
Pogrzeb w rycie religijnym przebiega zawsze pod dyktando kapłana, realizując jednocześnie wykształconą przez wieki formę, ukonstytuowaną dziś prawem kanonicznym. A zatem o przebiegu pochówku rodziny rozmawiają z kapłanem wyłącznie osobiście. Także o wynagrodzeniu za dopełnienie liturgii.
Podczas pochówków w obrzędzie religijnym zakład pogrzebowy pełni rolę pomocniczą. O wszystkim decyduje kapłan, łącznie z miejscem i sposobem ułożenia kwiatów w świątyni, długością trwania liturgii, formowaniem konduktu na trasie świątynia-cmentarz, lub rezygnacją z niego. O kolejności triady rodzin/kapłan/goście w kondukcie także decyduje duchowny. Jego rola kończy się, gdy nad grobem, po zakończeniu liturgii, przekaże mikrofon pracownikowi domu pogrzebowego. Ten może podziękować w imieniu rodziny za spotkanie i dobre słowa, zaprosić na stypę lub poprosić o nieskładanie kondolencji. Tylko tyle.
Przypomnijmy, że o ile duchowny celebruje wydarzenie religijne, to godzinę i dzień pogrzebu rodzina ustala w zakładzie pogrzebowym jeszcze przed wizytą u kapłana. Uwarunkowane jest to tym, że wcześniej firma powinna sprawdzić, czy w miejscu pogrzebu w danym dniu/godzinie nie dojdzie do np. konfliktu dwóch konduktów, zmierzających w przybliżeniu w to samo miejsce lub czy już na miejscu kapłani nie będą o tej samej porze, w pobliżu siebie, używać aparatury nagłaśniającej.
Pogrzeb standardowy – a więc tradycyjny lub kremacyjny, a także świecki lub religijny – to pogrzeb, do jakiego jesteście przyzwyczajeni oraz w jakim zapewne uczestniczyliście.
Zwykle podzielony jest na dwie części, a więc pożegnanie w mniejszym gronie w domu pogrzebowym lub kościele, a następnie spotkanie w większym gronie na cmentarzu. Czasami w cmentarnej kaplicy. Z konduktem od kaplicy lub wejścia na cmentarz pod grób. A przy grobie akcenty końcowe; mowa kapłana lub celebransa, złożenie wieńców i kwiatów, zapalenie zniczy.
Pogrzeb standardowy jest przygotowywany i przeprowadzany od lat w wielu miastach i miasteczkach Polski, jest prosty, oczywisty i przewidywalny. I te trzy cech przez wielu ludzi są oczekiwane i pożądane w chwili wielkiego smutku, dojmującego poczucia straty, zadumy nad upływającym czasem, przemijaniem.
Inni potrzebują z kolei czegoś jeszcze.
Pogrzeb zindywidualizowany – a więc istotna jest także forma. Proces żegnania osoby bliskiej – upraszczając na potrzeby tej strony – składa się z treści, a więc m.in. słów, które zostaną wypowiedziane, oraz z tego, co je konstytuuje. Z formy. Otoczki. Bo dlaczegóż by nie?
Już o tym pisaliśmy, ale powtórzmy; nikt nie może nikomu dyktować, jak ma uporać się ze swoją stratą, jak ma honorować ukochaną osobę. Nie ma jednej recepty, jednego modelu postępowania. Na szczęście nie ma.
Dlatego podejmujemy się współprojektowania/reżyserowania, a potem przeprowadzania pogrzebów, będących ucieleśnieniem Waszych wyobrażeń o tym szczególnym dniu. Dla nas ograniczeniem jest tylko prawo, np. regulamin cmentarza, ale ten nie obowiązuje w naszym domu pogrzebowym. Dlatego wymyślajcie, a my zrealizujemy wszystko, co będzie do zrealizowania w naszej mocy.