W polskim prawie istnieją dwa pojęcia przeszczepów: ex vivo, od dawcy żywego, oraz ex mortuo. Nas interesuje ten drugi, a więc regulacje związane z pobraniem narządów/organów/tkanek od osób zmarłych.

Generalnie, w tym przypadku istnieje pojęcie zgody domniemanej, a więc jeśli osoba zmarła nie wniosła wcześniej sprzeciwu co do pośmiertnej transplantacji – i takiego sprzeciwu nie zarejestrowała pisemnie lub ustnie w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów – to pobranie może zostać wykonane niejako automatycznie. Oczywiście wcześniej lekarze muszą stwierdzić śmierć mózgu według ścisłych i precyzyjnych procedur opracowanych przez m.in. specjalistów medycyny sądowej, neurochirurgów i etyków.