Magdalena była jak kot. Lubiła chodzić własnymi ścieżkami. Miała swoje zdanie i swój magiczny świat.
Odważna i uśmiechnięta. Pomimo trudnego życia, odnajdywała w przykrych sytuacjach jasne momenty.
Była silna. Zawsze patrzyła przed siebie z podniesioną głową, lecz zachowywała skromną postawę. Nie wymagała wiele od życia. Chciała jak każdy z nas mieć swoje miejsce na Ziemi, kochać i być kochaną.
Magdalena była mamą 13- letniego syna. Córką, siostrą, przyjaciółką, koleżanką, sąsiadką, współpracownicą. Pełniła w życiu wiele ról, a dla niektórych osób była całym światem. Kochała muzykę, której nigdy wokół niej nie brakowało. Śpiewała swoje ulubione piosenki, nie krępując się nawet, gdy ktoś słuchał.
Odeszła zbyt młodo i pozostawiła za sobą zbyt wiele pytań bez odpowiedzi.
Jednakże dzisiaj, postarajmy się nie myśleć o tym czy mogliśmy coś zrobić by zapobiec tej tragedii.
Skupmy się na dobrych wspomnieniach o Magdzie. Przywołajmy w pamięci jej uśmiech i starajmy się jak najdłużej utrzymać ten obraz przed oczami.
Magdalena będzie żyła nadal. W Państwa sercach i wspomnieniach o niej.