POGRZEB KATOLICKI W PRZEPISACH
„Wierni zmarli powinni otrzymać pogrzeb kościelny, zgodnie z przepisem prawa”- stwierdza jeden z kanonów Kodeks Prawa Kanonicznego. Oznacza to równocześnie, że Kościół ma obowiązek celebrowania takiego obrzędu; pogrzeb chrześcijański nie udziela zmarłemu ani sakramentu, ani sakramentaliów, jest jednak obrzędem liturgicznym Kościoła. W praktyce oznacza to, że prawo do pogrzebu kościelnego przysługuje wszystkim wiernym zmarłym, acz brane są pod uwagę i wyjątki:
- „Co do pogrzebu, katechumeni są zrównani z wiernymi”.
- „Ordynariusz miejsca może zezwolić na pogrzeb kościelny dzieci, których rodzice mieli zamiar je ochrzcić, a jednak zmarły przed chrztem”.
- „Ochrzczonym przynależnym do jakiegoś Kościoła lub wspólnoty kościelnej niekatolickiej, można pozwolić na pogrzeb kościelny według roztropnego uznania ordynariusza miejsca, jeśli nie ma ich własnego szafarza; chyba, że się ustali, iż mieli przeciwną wolę”.
PRZEBIEG POGRZEBU
Katechizm Kościoła Katolickiego wymienia elementy towarzyszące pogrzebowi:
- pozdrowienie wspólnoty (pocieszenie wiernych i rodziny, ukazanie śmierci w perspektywie wieczności),
- liturgia słowa (wygłoszona homilia nie powinna być typową mową pogrzebową, raczej ukazaniem misterium śmierci chrześcijańskiej w aspekcie zmartwychwstania),
- ofiara eucharystyczna,
- pożegnanie zmarłego (Kościół żegna zmarłego, polecając go Bogu).
ODMOWA POGRZEBU KOŚCIELNEGO
Według Kodeks Prawa Kanonicznego, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni:
- apostaci, heretycy i schizmatycy,
- jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu „bez wzbudzenia publicznego zgorszenia wiernych”.
Kanon 1184 § 1 jednakowoż stwierdza, że odmawia się pogrzebu jedynie wówczas, gdy osoba „nie wyraziła przed śmiercią żadnych oznak pokuty”.
Decyzje w sprawach pogrzebania ciała lub odmowy pochówku podejmuje proboszcz. W razie wątpliwości, wierni mogą zwracać się do ordynariusza.